Stulejka - jak rozpoznać i wyleczyć.

STULEJKA – mała wada, duży problem.
(Wywiad we fragmentach ukazał się na łamach Expressu Bydgoskiego w dn. 21.10.2013)

– Dzień dobry. Spotykamy się dzisiaj aby porozmawiać na temat rozpoznania i leczenia stulejki. Sądzę, że nikt nie opowie mi o tej chorobie tyle co doświadczony urolog, a Pan niewątpliwie takim jest.

• Dzień dobry. Myślę, że tak. Z problemem szeroko rozumianej stulejki spotkałem się po raz pierwszy w roku 1985, a od roku 1990 prowadzę prywatny gabinet urologiczny. W tym czasie wielokrotnie rozwiązywałem problemy dużych i małych pacjentów w zakresie patologii budowy i funkcji narządów płciowych. Zaburzenia rozwojowe oraz nabyte napletka pod postacią stulejki i krótkiego wędzidełka są najczęściej spotykaną formą upośledzenia funkcji napletka.

– Powiedział Pan „dużych i małych”. Czy stulejka u dzieci i dorosłych to ta sama choroba? Co tak naprawdę kryje wyrażenie „stulejka”?

• Wyjaśnijmy najpierw pewną kwestię. Jest różnica pomiędzy definicją ściśle medyczną, a określeniem problemu potocznie stosowanym przez pacjentów. W życiu codziennym wyrażenie „stulejka” jest stosowane przez pacjentów na określenie różnych stanów patologii budowy napletka. Wobec tego postępowanie lecznicze, zachowawcze lub operacyjne będzie zróżnicowane. Nie możemy ograniczyć problemu do ścisłych definicji medycznych lecz umiejscowić go w realnej rzeczywistości. Najlepszym przykładem jest wymienne stosowanie określeń „stulejka” i „krótkie wędzidełko” dla opisania występujących problemów. Leczenie tych poszczególnych stanów chorobowych jest rożne. Różna jest też taktyka postępowania leczniczego u dzieci i u dorosłych. Poza tym, u dzieci z reguły mamy do czynienia z wadą wrodzoną, a u dorosłych bywa rożnie. W każdym jednak przypadku celem leczenia jest odzyskanie pełnej sprawności narządu. Aby to osiągnąć urolog ma do
dyspozycji kilka różnych technik operacyjnych.

– Skoro padło już to straszne słowo „operacja” to czy operacji powinnyśmy się bać (pytam w imieniu pacjentów) i czy istnieje możliwość uniknięcia zabiegu.

• Jeżeli pacjent ma stulejkę czyli zarośnięcie kanału napletka to alternatywy dla postępowania operacyjnego nie będzie. Jeżeli mamy do czynienia ze zwężeniem kanału napletka w stopniu niezaburzającym funkcji narządu to operacja nie jest konieczna. Decyzja musi być podjęta indywidualnie dla każdego pacjenta.

– Skąd duży chłopiec i mama małego mężczyzny mają wiedzieć czy występuje w ich rodzinie problem stulejki, a jeżeli stwierdzą, że tak, to jak wybrać rozwiązanie.

• Stare dobre porzekadło stanowi, że lepiej jest zapobiegać niż leczyć a Ojciec Chrzestny „złe wiadomości” chciał otrzymywać natychmiast. Wiadomo również, że wczesne rozpoznanie ma kolosalny wpływ na wyniki ewentualnego leczenia. Należy zwrócić się z pytaniami o prawidłowość budowy narządu do pediatry w przypadku dzieci, a do urologa w przypadku chłopców i mężczyzn. Proszę nie kierować się fałszywym wstydem, jesteśmy po to aby pomagać również w takich dylematach. Także w razie odczuwania nawet niewielkiego dyskomfortu lub niepokoju o prawidłowy stan zdrowia naszego organizmu.

- Wróćmy do metod leczenia operacyjnego stulejki. Które metody operacji Pan poleca i które najczęściej wykonuje Pan w swojej codziennej praktyce?

• W trakcie swojej praktyki zawodowej wypracowałem „metodę kolektywną” podejmowania decyzji terapeutycznych. Być może nie brzmi to najlepiej i budzi skojarzenia u pewnej grupy ludzi lecz za to sprawdza się znakomicie w terapii. Wybór taktyki operacyjnej odbywa się w czasie bezpośredniej dyskusji na linii lekarz – pacjent. Istnieje wiele technik operacyjnych mających na celu usunięcie stulejki. Nie mam ulubionych metod. Istotą moich decyzji jest wybór metody przynoszącej możliwie najwięcej korzyści w konkretnym przypadku. To co dobre dla jednego pacjenta nie koniecznie jest najlepsze dla innego. Ponadto należy koniecznie uwzględnić preferencje i oczekiwania pacjenta. To on jest osią całego problemu.

– Rozumiem, że wynik leczenia operacyjnego stulejki zależy od sposobu doboru metody postępowania.

• Tak, to prawda. Najlepsze wyniki osiąga się w przypadku dokonania mądrego wyboru rodzaju postępowania. Oczywiście nie tylko. Na ostateczny rezultat wpływa szereg czynników.

– Czy są możliwe nawroty zwężenia kanału napletka i czy można ich uniknąć?

• Nawroty pomimo dokonania właściwego doboru metody operacji stulejki, zastosowania właściwej techniki operacyjnej i właściwego prowadzenia w okresie pooperacyjnym niestety mogą się zdarzyć. Dotyczy to głównie pacjentów z tendencja do nadmiernego twardnienia i włóknienia w procesie gojenia ran. Przeciwko naturze człowiek czasem bywa bezradny. Na szczęście nie są to zbyt częste przypadki.

– Panie doktorze. Przed rozmową trafiłam w sieci na zdjęcia zamieszczane tam przez pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu stulejki. Muszę przyznać, że nie wszystkie napawają optymizmem. Czy Pan również natknął się na tego typu materiały?

• Owszem tak. Spotykam w „sieci” dokumentację zdjęciową efektów leczenia operacyjnego stulejki.

– Więc przyzna Pan, że niektóre z nich mogą budzić uzasadniony niepokój?

• Nie mogę się z Panią zgodzić. Proszę zauważyć, że w większości zdjęcia takie są zamieszczane przez mężczyzn, którzy nie mają wystarczającej wiedzy na temat okresu pooperacyjnego i pewne zjawiska są dla nich niepokojące. Dotyczy to również wystąpienia ewidentnych powikłań pooperacyjnych. Właściwe przekazanie wiedzy dotyczącej sposobu zachowania i postępowania w okresie pooperacyjnym pozwala osiągać lepsze rezultaty i unikać stresu zarówno w okresie operacyjnym jak też w czasie gojenia rany. W związku z tym zapewniam moim pacjentom możliwość stałego kontaktu z lekarzem. Na bieżąco rozwiewam wątpliwości i rozwiązuję ewentualne problemy. Lekarz operujący jest zainteresowany uzyskaniem dobrego wyniku operacji wad napletka na równi z pacjentem. W dzisiejszych czasach nawet odległe miejsce zamieszkania pacjenta nie jest przeszkodą w utrzymaniu kontaktu. W takich sytuacjach dokumentacja fotograficzna lub filmowa i odczucia pacjenta trafiają prosto do mnie a ja mam możliwość rozwiać wątpliwości lub udzielić wskazówek na temat właściwego postępowania. Pacjent nie jest pozbawiony pomocy i czuje się bezpiecznie.

– Przeglądałam w sieci opinie na temat Pana praktyki i muszę stwierdzić, ze to prawda.
Gratuluję Panie doktorze.

• Pięknie dziękuje. Zadowolenie moich pacjentów oraz osiąganie pożądanych efektów terapii jest dla mnie niezwykle ważne.

– Na zakończenie. Co może Pan polecić tym wszystkim, którzy mają problemy ze stulejką, krótkim wędzidełkiem lub innymi wadami napletka?

• No cóż. Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z wiedzy i doświadczenia lekarzy zajmujących się na co dzień operacyjnym i nieoperacyjnym leczeniem omawianych chorób. Ja również jestem do dyspozycji dużych i małych pacjentów borykających się z problemami narządów płciowych jak też innych chorób układu moczowego.

– Dziękuję za rozmowę. Czego powinnam życzyć na przyszłość lekarzowi o specjalizacji urologa? Połamania skalpela? Wystarczy życzyć wyleczonych skutecznie oraz zadowolonych pacjentów.